top of page
Pauline Nugteren
Pauline Nugteren 

Pauline Nugteren is een specialist in interieur, meubels en inrichting voor de zorg.

mail
linkedin
tel
Ontwikkelingen in de zorgmarkt worden besproken door Pauline...
Rollator
‘Hospitality in de zorg is goed, maar het kan beter! De bewoner is namelijk geen gast …’

Laten we inzichten uit onderzoek en wetenschap toevoegen in het werk, daar halen we het meeste rendement uit. Vooral de bewoner van de zorginstelling gaat er dan op vooruit. Als we over onze inrichtingsconcepten een sausje onderzoek gieten, kunnen we bewijzen dat de bewoner beter wordt van een bepaald inrichting. En natuurlijk moet het er allemaal mooi uitzien, maar het verhogen van het welzijn van de bewoner staat toch voorop? 

 

Hiermee wil ik bijdragen aan het beheersen van de intensievere zorgvraag, vooral wanneer het dementie betreft.

Door middel van onderzoek willen we een inrichting leveren met meubels die qua kleur, vorm en plaatsing in de ruimte de bewoner helpen om zich te oriënteren in de ruimte en herkenbaarheid en veiligheid bieden. Dit is van belang om het gedrag van bewoners positief te beïnvloeden. Dat gaat verder dan hospitality, waarbij geimpliceerd wordt dat de bewoner een gast is. Het is namelijk geen gast, het is de bewoner! Het is daarom de missie van W2Moments om een interieur neer te zetten waarvan bewezen is dat de bewoner zich er prettiger bij voelt.

 

ONDERZOEK

De overtuiging om interieur te gebruiken om gedrag te beïnvloeden wordt versterkt door onderzoek van Cohen-Mansfield en Werner*. 

In deze studie werd gedragsverbetering vastgesteld in verpleeghuizen met (naar verschillende maatstaven) aangepaste ruimtes. In deze aangepaste ruimtes werd meer tijd doorgebracht door bewoners, dit werd geïnterpreteerd als voorkeur voor deze ruimte(s). Verder werd er een afname van ongewenst, geagiteerd gedrag en een verhoogd plezier in het verblijf in deze ruimte(s) vastgesteld.

 

*Cohen-Mansfield, J., & Werner, P. (1998). The effects of an enhanced environment on nursing home residents who pace. The Gerontologist, 38(2), 199-208.

bottom of page